ละได้ยินเสียงฟ้าฮ้องโหย่น สาวสกลคิดฮอดพี่
ละฮอดยามประเพณีโฮมบุญแห่ปราสาทเผิ่งคันเหิงแล้วอ้ายบ่มา
ตั๋วให้น้องนั่งถ่า หน้าธาตุใหญ่หนอเชิงชุม เออ เอิง เอย
มรสุมหัวใจผู้บ่าวหายบ่มาจ้อย
ละคนเที่ยวงานบ่แม่นน้อย เห็นขบวนฟ้อนแย่งแย่ง
ใจน้องแฮงคิดฮอดอ้าย
สัญญาไว้ อ้ายบ่มาเด้ละชายเออ โอ๊ยเดอ โอ๊ยนา เอยละเดอ
รอรอคอย รอรอคอย
จนใจน้อยคอยทางคุณพี่ จนใจน้อยคอยทางคุณพี่
สิบเอ็ดค่ำเดือนยี่กะรอพี่บ่มา
น้องนั่งถ่าสิบห้าค่ำมาถึง น้องนั่งถ่าสิบห้าค่ำมาถึง
ใจเป็นเวิงฮอยแผลคันดั่นแดแวปี้น
ใจนางสิ้นเดือนสองเดือนยี่ ใจนางสิ้นเดือนสองเดือนยี่
ประเพณีไหว้ธาตุได้มาขาดฮักลา
อ้ายส่างกล้ามาผิดฮักสาบาน อ้ายส่างกล้ามาผิดฮักสาบาน
ริมหนองหานเชิงชุมมาผ่าหลุมใจแป้ว
ฮักกันแล้วพอปานแหลวบินเซิน
ฮักแล้วพอปานแหลวบินเซิ่น อ้ายบ่เวินสู่ก้ำภูพานข้ามล่วงมา
ใจอ่อนล้าเห็นเขาหย่างจับมือ ใจอ่อนล้าเห็นเขาหย่างจับมือ
เขาถือพวงมาลาคู่กันเดินล้อม
หวานล้อมให้น้องคิดหนัก คำว่ารักรักนี่มันรักอะไร
สัญญาเจ้ามาเปลี่ยนแปลงไป สัญญาเจ้ามาเปลี่ยนแปลงไป
ทำไมทำไมมาหลายใจแท้พี่
ขวบปีแล้วกะบ่เห็นหน้า ออกพรรษาบุญบ้านมาเวียน
บุญปราสาทผึ้งหลอมเทียน บุญปราสาทผึ้งหลอมเทียน
ไทบ้านเขาเวียนมาแห่กันรื่นเริง
เหิงเหิงแล้วกะบ่เห็นหน้าพี่ เหิงเหิงแล้วกะบ่เห็นหน้าพี่
กาลเวลาผ่านจี้เบิดปีแล้วแฮ่งหนาว
ลมล่วงเข้าจ้าวใส่หัวใจ ปลิวไสวใบโพธิ์นกโฮเฮตึ้ง
มันยังลึ้งกลับมาซ้นเผิ่ง มันยังลึ้งกลับมาซ้นเผิ่ง
เจ้าผู้เหิงแฮ่งหน้า บ่มาจ้อยผ่านเลย
ตั๋วยิ้มเป้ยหัวอะเห่ยวาจา ฮอดยามบุญบูชาเดือนสองครองค้ำ
แสงพุทธธรรมพระธาตุเชิงชุม
อ้ายเคยเดินกุมจับมือซ้ายน้องเดินเลาะเที่ยวงาน
หลวงพ่อองค์แสนสองคนเป็นแฟนสัญญาสาบาน
อ้ายเว้าคำหวาน รักนานนานตลอดไป
พ้อสาวคนไครแล้วอ้ายลืมนาง
คันได้ขี่ช้างโตท้าวตัวนางกั้งสัปทน
อย่าลืมคนแห่เดอ นำตีนช้างลืมคนจนจน
โบราณเพิ่นค้น คำพังเพยไว้เตือนใจ
ไกลหรือใกล้หรืออยู่ไสคุณพี่ ไกลหรือใกล้หรืออยู่ไสคุณพี่
อยู่ในทีปพี่วี่หรือหลงหลี้บป่าหนา
กลับเถิดหนาให้คืนถิ่นสกล กลับเถิดหนาให้คืนถิ่นสกล
อย่าได้วนลอยเวินให้อ่วยคืนมาหาน้อง
ให้อ่วยคืน มาหาน้อง